Είναι είδος θερμών και ξηρών περιοχών που μπορεί να ευδοκιμήσει και σε περιοχές με υποτροπικό κλίμα. Η βλαστική ανάπτυξη του δένδρου μειώνεται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 10 oC και παρουσιάζει σχετική ευαισθησία στον παγετό, αλλά εξαιρετική αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες. Ευδοκιμεί σε μεγάλο εύρος εδαφών και μπορεί να αξιοποιήσει φτωχά και υποβαθμισμένα εδάφη.

Κύρια μέθοδος πολλαπλασιασμού της χαρουπιάς είναι ο εμβολιασμός σε άγρια αυτοφυή δένδρα ή σε σπορόφυτα υποκείμενα. Η φύτρωση των σπερμάτων αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες και απαιτούνται ιδιαίτεροι χειρισμοί που περιλαμβάνουν ενυδάτωση, εμβάπτιση σε θερμό νερό κ.ά. Σε περίπτωση μη εμβολιασμού, τα σπορόφυτα φτάνουν σε αναπαραγωγική ηλικία μετά το 8ο έτος. Η άνθιση ξεκινάει τέλη καλοκαιριού και διαρκεί όλο το φθινόπωρο. Η επικονίαση των ανθέων πραγματοποιείται με τον άνεμο. Δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες την περίοδο ανθοφορίας, επηρεάζουν την καρπόδεση. Η ανάπτυξη του καρπιδίου ξεκινάει μετά τη γονιμοποίηση και η ωρίμανση του καρπού ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του επόμενου έτους, με την αλλαγή του χρώματος από πράσινο σε καφέ, τη μείωση της υγρασίας στον καρπό και την αύξηση των σακχάρων.